میتوانیم خودمان سوره را برای بچهها بخوانیم، یا یکی از دانشآموزان در کلاس بخواند، یا ما بخوانیم و بچهها تکرار کنند.[1] یکی از بهترین روشها نیز همخوانی سوره توسط دانشآموزان است. همزمان با همخوانی یا شکلهای دیگر خواندن سوره، میتوانیم فعالیتهایی متناسب با مفهوم سوره انجام دهیم:
– بچهها روی یک پای خود بایستند و سوره را در حالی که تلاش میکنند تعادل خود را حفظ کنند، با هم بخوانند.
– بچهها روی یک پای خود بایستند و این بار چشمان خود را ببندند؛ تلاش کنند تعادل خود را حفظ نمایند و سوره را بخوانند. حفظ تعادل با چشمان بسته سختتر است.
– در حالی که تصاویری زیبا از مخلوقات پخش میکنیم از دانشآموزان بخواهیم سوره را جمعخوانی کنند.
– در حالی که خوراکیهایی طبیعی و خوشمزه مانند کشمش، انجیر خشک، خرما و … بین بچهها پخش میکنیم همه با هم سوره را بلند و زیبا بخوانیم.
– و …
خوب است هنگامی که دانشآموزان سوره توحید را میخوانند و یا میشنوند، مخلوقات خداوند در ذهنشان تداعی گردد و در ذهن خود تصویری از تنوع پدیدهها و انواع کارکرد آنها به دلیل یادگیری مفاهیم سوره توحید، داشته باشند. بهتر است پس از هر مدل خواندن سوره، کارکرد آن مخلوق را که در آن مدل لحاظ شده، یادآور شویم؛ مثلا هنگامی که با چشمان بسته سوره را میخوانند، خواص و کارکردهای چشم را نیز به آنها بگوییم.
[1] در این شیوه بهتر است عبارتها کوتاه باشد تا دانشآموزان کلاس دوم به راحتی از پس تکرار آنها برآیند.